W pierwszej kolejności należy poznać stan bezrobocia na danym obszarze. Takie informacje można uzyskać z Powiatowych Urzędów Pracy za pośrednictwem radnych lub zarządów gmin. Analiza uzyskanych danych statystycznych w kwartalnych zestawieniach pozwoli ocenić stan i dynamikę zjawiska w różnych kategoriach (liczba bezrobotnych z prawem i bez prawa do zasiłku, z podziałem na wiek i płeć osób bezrobotnych,
liczba zarejestrowanych absolwentów itp.). Po rozpoznaniu stanu bezrobocia należy podjąć współpracę z Ośrodkiem Pomocy Społecznej i Rady Gminy w celu organizowania klubów aktywnego poszukiwania pracy. Osoby bezrobotne mogą uzyskać tam wsparcie psychologiczne (szczególnie ważne w sytuacji przedłużającego się bezrobocia), pomoc
merytoryczną i techniczną (np. w napisaniu życiorysu, listu motywacyjnego, zredagowaniu ogłoszenia do prasy), a także dostęp do prasy codziennej z ofertami pracy i telefonu. Klub może stać się też lokalnym biurem pośrednictwa pracy - po nawiązaniu współpracy z lokalnymi pracodawcami. Pomocą w organizowaniu klubów może służyć Podręcznik dla liderów klubów aktywnego poszukiwania pracy autorstwa pani T.Sierpińskiej.  Wsparcia dla działań związanych z organizacją klubów można oczekiwać od ośrodków pomocy społecznej i poradni psychologiczno-pedagogicznych. Zajęcia klubowe należy przenieść do ostatnich klas szkół średnich tak, aby ich absolwentom ułatwić wejście na rynek pracy. Tę pomoc w miarę potrzeb środowiskowych należy przenosić na łamy prasy lokalnej wzbogacając ją o bardzo ważny element edukacji społecznej.   

Najważniejszym szczeblem samorządu odpowiedzialnym za przeciwdziałanie bezrobociu jest powiat. Powiatowe Urzędy Pracy dysponują środkami Funduszu Pracy, które przeznaczone są na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu: zasiłki dla osób bezrobotnych, pożyczki na organizację miejsc pracy i rozpoczęcie działalności gospodarczej, roboty publiczne, prace interwencyjne i pracę absolwentów, szkolenia itp. Informacje o warunkach umożliwiających korzystanie z Funduszu Pracy przez
bezrobotnych i pracodawców należy propagować i przekazywać zainteresowanym na spotkaniach z urzędnikami PUP-ów i radnymi powiatów, jak również w prasie lokalnej i parafialnej. Zachęcam do lektury miesięcznika Rynek Pracy, którego bezpłatne egzemplarze dostępne są w Powiatowych Urzędach Pracy.
Szkolnictwo średnie ogólne i zawodowe jest zadaniem powiatów. Od radnych powiatowych należy oczekiwać aby profile kształcenia w szkołach dostosowane były do potrzeb rynku pracy.
Na poziomie powiatów opracowywane są programy zrównoważonego rozwoju, w których diagnozowane są między innymi zjawiska gospodarczej działalności człowieka i problemy społeczne. Dalsze działania polegają na wytyczeniu kierunków rozwoju. Od radnych powiatowych należy oczekiwać takich działań w przyszłości, aby ograniczać do minimum poziom bezrobocia. Ruchy i stowarzyszenia katolickie powinny wywierać presję na radnych powiatu jak również formułować swoje opinie na piśmie i przedkładać je w powiecie lub za pośrednictwem Rad Gmin lub prasy lokalnej, tak aby ważne kwestie społeczne znalazły należyte odzwierciedlenie w opracowywanych programach zrównoważonego rozwoju.
Analogiczna sytuacja występuje w odniesieniu do radnych Sejmików Wojewódzkich. W Urzędach Marszałkowskich opracowywane są programy rozwoju regionalnego. W tych
programach ważnym elementem jest działalność gospodarcza co w znacznym stopniu wiąże się z przeciwdziałaniem bezrobociu. Wybrani przez społeczności lokalne radni sejmików wojewódzkich w ramach kontaktów z tymi społecznościami powinni na spotkaniach bądź za pośrednictwem mediów odpowiadać na potrzeby i oczekiwania społeczne właściwie artykułując je w tworzonych programach rozwoju regionalnego.
Na poziomie Rządu przyjęta została Narodowa Strategia Wzrostu Zatrudnienia i Rozwoju Zasobów Ludzkich w latach 2000 - 2006, w tym priorytety Narodowego Planu Działań na Rzecz Zatrudnienia na lata 2000 - 2001. Należy zapoznać się z tymi dokumentami, a od posłów oczekiwać skutecznych działań zmierzających do ich realizacji.