Apostolat Maryjny należy do ugrupowań powstałych w społeczności kościelnej w okresie posoborowym. Inspirowany dekretem o apostolstwie świeckich, nawiązuje do Stowarzyszenia Cudownego Medalika, którego jest adaptacją. Powstał w Polsce w roku 1980 z okazji 150-rocznicy objawień NMP św. Katarzynie Laboure’. Podstawowym charyzmatem Apostolatu Maryjnego jest Cudowny Medalik. Statut Apostolatu Maryjnego, zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, obowiązujący we wszystkich polskich diecezjach, określa zasadnicze linie kierunkowe duchowości.

Apostolat Maryjny jest ruchem religijnym. Tworzy tzw. grupy nieformalne, polecane przez Sobór Watykański II w dekrecie o apostolstwie świeckich. Ma charakter publiczny i skupia osoby, które chcą przez apostolstwo oddawać należną cześć Niepokalanej.

Apostolat Maryjny organizuje się w grupy diecezjalne i parafialne. Stanowią one porozumienie wiernych w oparciu o pragnienie podejmowania apostolstwa maryjnego. Poszczególne grupy powołuje do istnienia kompetentna władza Apostolatu Maryjnego.

CEL /potrójny/ Apostolatu Maryjnego:

a) pogłębianie kultu Niepokalanej przez życie autentycznie chrześcijańskie;
b) oddziaływanie na ludzi zaniedbanych, obojętnych i zagrożonych religijnie, zwłaszcza znajdujących się u kresu życia;
c) szerzenie braterskiej miłości i likwidowanie obojętności, niechęci, niezgody i napięć oraz długotrwałych sąsiedzkich względnie rodzinnych niesnasek i nieporozumień.
Członkiem Apostolatu Maryjnego w szerszym znaczeniu staje się każdy przyjmujący Cudowny Medalik zobowiązany tym samym do okazywania czci Najśw. Maryi Pannie i rozpowszechnianie tej czci wśród otoczenia. W ścisłym tego słowa znaczeniu członkami są ci, którzy zostali uroczyście przyjęci przez Dyrektora Krajowego lub upoważnioną przez niego osobę.

Środki apostolskiego działania
1. Rozpowszechnianie Cudownego Medalika we własnej rodzinie, wśród krewnych, przyjaciół, znajomych, w miejscu pracy.
2. Rozpowszechnianie Cudownego Medalika wśród dzieci i młodzieży za pośrednictwem nauczających religii.
3. Organizowanie niedziel Apostolatu Maryjnego oraz Nieustającej Nowenny do Matki Bożej Cudownego Medalika.
4. Odwiedzanie chorych (w szpitalach, w domach prywatnych), osób samotnych, opuszczonych, a zwłaszcza ludzi najbardziej zagrożonych pod względem religijnym będących w niebezpieczeństwie śmierci.
5. Oddziaływanie na otoczenie w duchu braterskiej miłości przez wzajemną pomoc, uczynność, przez nasycanie stosunków międzyludzkich kulturą chrześcijańską.
6. Upowszechnianie czytelnictwa religijnego m. in. drogą wypożyczania książek, czasopism, informacji o treści religijnej.
7. Rozszerzanie Apostolatu Maryjnego na dalsze grupy osób we własnej parafii jak i w parafiach sąsiednich.

Hasło Apostolatu Maryjnego stanowią słowa: WSZYSTKO Z NIEPOKALANĄ!
Oznaką jest awers i rewers Cudownego Medalika wyrażony na okrągłej tarczy.

POBOŻNOŚĆ MARYJNA APOSTOLATU MARYJNEGO

Członkowie korzystają z łask płynących z odprawianych w ich intencjach Mszach św. każdego 27-go dnia miesiąca oraz uczestniczą w odpustach, o które Apostolat Maryjny zabiega u Stolicy Apostolskiej.
Obowiązki apostołów maryjnych:
a) pełne uczestnictwo we Mszy św. (o ile to możliwe – codzienne);
b) czytanie Pisma Św. i książek religijnych w zależności od potrzeb duchowych, połączone z krótkim rozmyślaniem;
c) codzienne odmówienie przynajmniej jednej tajemnicy Różańca w intencjach apostolskich;
d) noszenie Cudownego Medalika jako znaku obecności Maryi w naszym życiu i jako zewnętrzny dowód przebywania pod Jej macierzyńską opieką. Znak ten winien wyrażać dbałość o skuteczne naśladowanie Niepokalanej w Jej wolności od grzechu przez trwanie w łasce uświęcającej i częste zwracanie się w słowach modlitwy: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy;
e) uczestnictwo w cotygodniowych nabożeństwach Nieustającej Nowenny do Matki Bożej Cudownego Medalika, względnie odprawianie prywatne w intencjach apostolatu;
f) comiesięczne spotkanie w grupach;
g) udział w dorocznych rekolekcjach, dniach skupienia względnie w tzw. dniach wspólnoty.
Fundamentem pobożności maryjnej Apostolatu Maryjnego jest modlitwa: 
1. pełne uczestnictwo we Mszy św. – o ile to możliwe – codzienne,
2. modlitwa różańcowa, modlitwa do Niepokalanej  Cudownego Medalika,
3. Nieustająca Nowenna do Niepokalanej Cudownego Medalika,
4. uczestnictwo we wspólnotowych modlitwach: spotkania formacyjne, pielgrzymki rocznicowe na Jasną Górę, Dni Skupienia, rekolekcje, czuwania modlitewne.

DUCHOWOŚĆ CZŁONKÓW APOSTOLATU MARYJNEGO

1.Członkowie Apostolatu Maryjnego uczą się w szkole Maryi. Pogłębiają swoją pobożność maryjną przez studium mariologii umożliwiające poznanie nadprzyrodzonego bogactwa dogmatu i prawdy maryjnej i jej znaczenia w dziele uświęcenia oraz apostolatu. Opierają oni swoją duchowość na często powtarzanym poświęceniu się Maryi i wyrażaniu gotowości oddania się do Jej dyspozycji.
2. Cechą charakterystyczną Apostolatu Maryjnego ma być miłość braterska inspirowana najwyższym imperatywem miłości Boga i człowieka przekazywanym nam i zrealizowanym przez umiłowanego ucznia Jezusa – św. Jana; miłość braterską okazywana jest przez pełnienie zadań apostolskich, w oddziaływaniu dobroczynnym, w służbie tym, którzy potrzebują pomocy.
3. Apostolat Maryjny ożywia pokora jako warunek uzyskania wielkiej łaski Bożej w dokonywaniu dzieła uświęcenia własnego i braci. Zdobywa się ją przez modlitwę, lekturę słowa Bożego i w regularnym korzystaniu z sakramentu Pojednania oczyszczającym z miłości własnej, która niszczy dzieła Boże.

Nauka w szkole Maryi - poznawanie Niepokalanej

Poznawać Maryję uczmy się za przykładem św. Maksymiliana Marii Kolbego, którego gorącym pragnieniem było jak najlepsze poznanie Niepokalanej oraz przybliżenie Jej wszystkim w całym bogactwie i pięknie.

Głównym źródłem poznania Niepokalanej jest Pismo święte i nauczanie św. Tradycji wyrażające się m. in. w wypowiedziach i nauce Ojców Kościoła.
Maryję należy też poznawać w połączeniu z Jej działania w historii Kościoła jak i w duszy poszczególnego człowieka, czyli w oparciu o własne doświadczenie. Apostolat Maryjny zbiera opisy łask doznanych na skutek interwencji Niepokalanej.

Św. Maksymilian przywiązywał wielką wagę do opisu objawień Matki Bożej, które świadczą o ciągłej działalności w Kościele, ale zajmował się tylko objawieniami autentycznymi, potwierdzonymi orzeczeniami władzy kościelnej. Do nich św. Maksymilian zaliczał Objawienie św. Katarzynie Laboure` w Paryżu w 1830 roku.

Św. Maksymilian pouczał także o oświeceniach wewnętrznych, pozwalających dzięki łasce na lepsze poznanie Niepokalanej. Maryja powinna być dla nas wzorem do naśladowania; jest żywym ukazaniem nam postawy ducha. Troszczmy się o to, by powstało w nas usposobienie maryjne.

Stałe poświęcanie się Maryi

Członkowie Apostolatu Maryjnego opierają swoją duchowość na często powtarzanym poświęceniu się Maryi i wyrażaniu gotowości oddania się do Jej dyspozycji. Polega to na zdecydowaniu się na intensywne, maryjne, chrześcijańskie życie, na życie apostolskie. Jest to z naszej strony prawdziwym
aktem kultu Maryi. Uznajemy przez to Jej godność i władzę, okazujemy Jej synowską miłość, a jednocześnie wzywamy Jej wstawiennictwa, by nas doprowadziła do Chrystusa, naszego Zbawiciela.

Całkowite ofiarowanie się Matce Bożej wymaga, abyśmy wszystkie nasze uczynki spełniali przez Maryję, z Maryją, w Maryi, dla Maryi.

Przez Maryję
Należy pozwolić Jej kierować wszystkimi naszymi myślami, słowami i czynami; zwracać się do Niej choćby jednym spojrzeniem na Jej obraz, westchnieniem duszy lub aktem strzelistym np.: „Wyrzekam się siebie, oddaję się Tobie, Matko moja...".

Z Maryją
Trzeba we wszystkich myślach, słowach, czynach patrzeć na Maryję jako na wzór doskonałości; tak czynić wszystko, jak by to czyniła Maryja, gdyby była na naszym miejscu...

W Maryi
Jako w Świątyni Boga szukać pociechy, we wszystkich zaś obawach i niepokojach bezpiecznego schronienia przed nieprzyjaciółmi zbawienia - przed szatanem, światem, grzechem.

Dla Maryi
Bronić Jej czci, szerzyć nabożeństwo do Niej jak przystoi wiernym dzieciom; oddawać Jej wszystkie nasze myśli, słowa i czyny, tak, aby można powiedzieć: Twoim jestem, o Maryjo, i wszystko co moje – Twoim jest.

Tę ofiarę trzeba złożyć uroczyście na całą wieczność i odnawiać ją co pewien czas, a codziennie przez akty strzeliste wznosić swe myśli do Boga.

Akt poświęcenia siebie Niepokalanej nie jest tylko jednorazową decyzją, ale wejściem w specjalny stan zależności od Niepokalanej, polegający na całkowitej z Nią zgodności w myślach, celach i działaniu.

Jako akt strzelisty apostołowie często powtarzają: „Matko, weź to w Swoje ręce! Matko, pokieruj mną, Tobie to poświęcam." Do najkrótszych aktów odnowienia oddania należy imię Maryja, wypowiedziane słowem, sercem, myślą.

Miłość braterska

Cechą charakterystyczną Apostolatu Maryjnego ma być miłość braterska inspirowana najwyższym imperatywem miłości Boga i człowieka przekazanym nam i zrealizowanym przez Chrystusa Pana, głoszonym przez apostołów, szczególnie przez umiłowanego ucznia św. Jana.

Według wskazań Apostoła (św. Jana) należy realizować braterską miłość następującymi sposobami:
1. Ofiarą własnego życia według wzoru Chrystusa (J 3,16).
2. Udzielaniem dóbr materialnych (J 3,17).
3. „Nie słowem i językiem, ale czynem i prawdą" (J 3,18).
4. Modlitwą za grzeszników (J 5,16).

Normy Apostolatu Maryjnego zachęcają do podejmowania służebności i oddania w oddziaływaniu na ludzi zaniedbanych, obojętnych i zagrożonych religijnie, zwłaszcza znajdujących się w niebezpieczeństwie śmierci, w likwidowaniu obojętności, niechęci, niezgody i napięć, długotrwałych sąsiedzkich względnie rodzinnych niesnasek czy nieporozumień często przeradzających się w nienawiść; w rozpowszechnianiu Cudownego Medalika dla udostępnienia wielkich łask obiecanych przez Najśw. Maryję Pannę, w odwiedzaniu chorych (w szpitalach, w domach prywatnych), osób samotnych, opuszczonych, przez upowszechnianie czytelnictwa religijnego m. in. drogą wypożyczania książek, czasopism, tekstów drukowanych i różnych informacji o treści religijnej itp. działalności.

Pokora

Apostolat Maryjny ożywia ćwiczenie w pokorze jako warunek uzyskania wielkiej łaski Bożej w dokonywaniu dzieła uświęcenia własnego i braci. Pokory uczy nas w wielu miejscach Pismo Św. a także święci w pokorze, tacy jak np. św. Teresa Wielka.  Pokorę zdobywamy przez modlitwę, sakrament Pojednania, ćwiczenia duchowe, rozmyślania np. metodą św. Franciszka Salezego.

Istota duchowości apostoła maryjnego jest taka sama, jak istota duchowości chrześcijańskiej w ogóle.

Kult Niepokalanej Cudownego Medalika, będący podstawą naszej maryjności, kondensuje się w tzw. ABC Cudownego Medalika i Apostolatu Maryjnego, zawierającego w skrócie podstawowe i przystępnie przedstawione dla każdego wyżej omówione kwestie, łącznie z opisem objawienia przez Niepokalaną Cudownego Medalika  św. Katarzynie Laboure'.

Akt poświęcenia Apostolatu Maryjnego
Najświętszej Maryi Pannie

Matko Najświętsza, Niepokalana Pośredniczko łask w pokorze serca, świadomi swych słabości i ograniczeń zwracamy się do Ciebie z pragnieniem okazania najgłębszej czci i bezgranicznego zaufania przez osobiste poświęcenie się Tobie.
Prosimy Cię, przyjmij nas samych, wszystko, czym jesteśmy i co posiadamy, na Twoją wyłączną własność. Oddajemy Tobie przede wszystkim swoją wolę przez posłuszeństwo Bożym przykazaniom i nauce Ewangelii odpowiadając na Twoje polecenie: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie Syn mój".
Rozporządzaj nami według Swojej woli, która jest zawsze najdoskonalszą wolą Twojego Syna. Spraw, byśmy nigdy nie przeszkadzali w osiąganiu przez Ciebie
miłosiernych zamierzeń względem „braci Twego Syna pielgrzymujących jeszcze i narażonych na trudy i niebezpieczeństwa" (KK 62).
Najświętsza Maryjo Panno Wniebowzięta, pragniemy, jako apostołowie oddani do Twojej dyspozycji uczyć się od Ciebie wiary, miłości i zjednoczenia z Chrystusem, Twoim Synem. Chcemy myśleć Twoimi myślami, mówić Twoimi słowami, pełnić Twoje czyny, by upodobnić się do Jezusa Chrystusa, którego jesteś żywą Ewangelią.
Przyjmij to poświęcenie nasze jako zależność nieodwołalną, jako dar na całe życie i wieczność. O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się
do Ciebie uciekamy. Amen.

W opracowaniu powyższego materiału posłużyłam się tekstami śp. Księdza Dyrektora Teofila Herrmanna zawartymi w Przewodniku Apostolatu Maryjnego, którego jest autorem w całości.