RYS HISTORYCZNY

Na międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Lourdes w 1914 r. stwierdzono potrzebę utworzenia dla dzieci organizacji o profilu eucharystycznym. Po orędziu papieża Benedykta XV, wzywającym dzieci całego świata do modlitwy o pokój, Krucjata Eucharystyczna zostaje założona przez o. Bessier'sa TJ w 1916 r. jako organizacja dla dzieci w ramach Apostolstwa Modlitwy, prowadzonego przez Księży Jezuitów. Pierwsze oddziały powstały we Francji a następnie Krucjata szybko rozszerzyła się w innych krajach. w 1921 r. Benedykt XV dokonał oficjalnego zatwierdzenia Krucjaty. Następny papież Pius XI zaraz po swojej koronacji w 1922 r. udzielił błogosławieństwa "rycerzom eucharystycznym", których liczba dochodziła już wtedy do 900 tysięcy.

Na terenie Polski Krucjata została założona przez Świętą Urszulę Ledóchowską, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK. Zetknąwszy się z Krucjatą we Francji, zapragnęła objąć jej działaniem dzieci w Polsce. Po porozumieniu się z o.Bessier'sem TJ i otrzymaniu aprobaty na to dzieło, Matka Ledóchowska zakłada pierwsze koło Krucjaty w Pniewach k. Poznania 1 stycznia 1925 r. Dzięki poparciu władz kościelnych Sekretariat Krucjaty w Pniewach wydaje od października tegoż roku pismo "Hostia" i "Orędowniczek Eucharystyczny" a na terenie Polski powstają coraz liczniej koła Krucjaty.

W 1927 r. generalnym dyrektorem Krucjaty na całą Polskę zostaje mianowany o. Józef Bok TJ i Księża Jezuici obejmują wydawnictwo czasopisma "Hostia". Krucjata stale się rozwija tak, że w 1939 r. osiąga liczbę około 200 tysięcy członków.

Druga wojna światowa przerwała w Polsce wspaniały rozwój Krucjaty. Po wojnie w latach 1945-49 w niektórych rejonach Polski powstały jeszcze koła Krucjaty. Ostatni ogólnopolski zjazd diecezjalnych dyrektorów odbył się 1 lipca 1947 r. Wzięło w nim udział 37 kapłanów. Dalsze wydarzenia w Polsce uniemożliwiły prowadzenie Krucjaty jako oficjalnej organizacji dla dzieci.

ZAŁOŻENIA i METODY PRACY w KRUCJACIE

Ukazać Jezusa Eucharystycznego jako Przyjaciela dziecka.
Jezus kocha dzieci i jest blisko. Bezpośredni, osobowy kontakt nawiązany z Jezusem-Przyjacielem, świadomość jego nieustannej obecności oraz możliwość rozmowy z Nim, mogą być dla dziecka oparciem, dającym poczucie bezpieczenstwa i wypełniającym serce dziecka radością nawet wobec zagrożeń przychodzących z zewnątrz.
Ważną rolę w tej dziedzinie spełnia rozbudzenie w dziecku życia modlitwy i nauczanie różnych form modlitwy, zwłaszcza własnymi słowami.

Wdrażać dzieci do czynnego udziału we Mszy św. oraz innych form kul tu Eucharystii.
Chodzi o przybliżenie dziecku prawdy o Eucharystii.
Jako ofiara - Msza św. to zbawcza ofiara Jezusa Chrystusa. Poprzez udział w niej razem z Jezusem-Zbawicielem oddajemy najwyższą cześć Ojcu oraz sprawujemy zbawienie nasze i całego świata. Uczymy dzieci, jak w Jezusową ofiarę zbawczą włączać codzienne sprawy swoje i innych.
Jako pokarm - w naszej drodze do Pana natrafiamy na przeszkody, trudności, które musimy pokonać. Tracimy na to siły i żeby nie ustać w drodze, musimy się posilać pokarmem, który odradza siły, umacnia. Jezus w Eucharystii jest naszym pokarmem. Ukazujemy dzieciom Jezusa Eucharystycznego jako źródło mocy duchowej, aby w każdej sytuacji zło zwyciężać dobrem.
Jako obecność - Jezus Eucharystyczny pozostaje z nami stale, jest obecny w tabernakulum. Tam możemy Go odwiedzać, adorować, rozmawiać jak z Przyjacielem. Budzimy w dzieciach tęsknotę za Jezusem, wdrażamy do takich praktyk jak: adoracja, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, komunia duchowa.

w oparciu o bliski kontakt z Jezusem Eucharystycznym zaprawiać dzieci do systematycznej pracy nad sobą.
Dziecku trzeba pomagać w poznawaniu prawdy o sobie - jakie posiada zalety a jakie wady. Następnie trzeba ukazywać, jak ma pracować nad sobą, aby pozbywać się wad a zdobywać cnoty. Jezus-Przyjaciel codziennie oczekuje od dziecka tej pracy i pomaga w prowadzeniu jej. Tu w praktyce Krucjaty ważną rolę spełniały: codzienne ofiarowanie dnia z wyznaczonej na dany miesiąc intencji, realizacja postanowienia, codzienny rachunek sumienia, zapisywany w tak zwanym skarbcu. To wszystko miało w dziecku kształtować świadomość: "do wyższych rzeczy jestem stworzony" i wspólnie z Jezusem mogę to zadanie zrealizować.

Wiązać dzieci z Kościołem i zaprawiać do apostolstwa.
Krucjata w klasycznym ujęciu miała stanowić jakby armię Chrystusa Króla, w każdej chwili walczącą o Królestwo Boze. Dlatego hasło Krucjaty brzmi: "Króluj nam Chryste" zawsze i wszędzie! - Maryja jako Matka Chrystusa Króla jest Królową Krucjaty.
W oparciu o przekonanie, że Maryja zawsze prowadzi do Jezusa, wychowanie eucharystyczne w Krucjacie miało wyraźny akcent maryjny. Chodziło o wytworzenie serdecznego związku z Matką Bożą poprzez poznawanie Jej oraz różne formy kultu maryjnego: modlitwa, nabożeństwa, akademie.
Patronem Krucjaty, uosabiającym ideał "rycerza eucharystycznego" jest św. Stanisław Kostka.
Na ziemi wodzem Krucjaty jest papież. Bardzo żywy związek z Kościołem, Ojcem św. kształtowany był w dzieciach przez dostarczanie im pięknych przeżyć wspólnotowych: Msze św., adoracje, zebrania, oraz ukazywanie aktywnych spraw i potrzeb Kościoła. Dzieci, czując się armią Chrystusa Króla, pragną być
stale do dyspozycji Ojca Świętego., wspierając go modlitwą i ofiarą w jego troskach i działalności dla dobra Kościoła powszechnego i świata.
Dobro wypracowane przez jednostkę i we wspólnocie jest z natury apostolskie. Dzieci z Krucjaty, przeżywając radość z bliskości Jezusa i odnoszonych z Nim razem zwycięstw duchowych oraz z przeżyć wspólnotowych, promieniowały tym na zewnątrz. Tą drogą dokonywało się autentyczne apostolstwo w środowisku koleżeńskim, szkolnym i rodzinnym.

ZASADY i HASŁA

Całość pracy z dziećmi w Krucjacie, mająca na celu kształtowanie postaw prawdziwie chrześcijańskich, opierała się na realizacji 4 zasad i 10 haseł.

ZASADY:

Módl się

Przyjmuj często Komunię św.

Bądź ofiarny

Bądź apostołem

HASŁA:

Rycerz i rycerka Jezusa Eucharystycznego

Nigdy nie opuszcza porannej i wieczornej modlitwy.

Kościele pełni honorową straż wobec Pana Jezusa - modli się pobożnie, bez rozglądania, a myśli i serce zwraca ku tabernakulum.

Odznacza się zawsze posłuszeństwem wobec rodziców i starszych.

Stara się być pilnym w nauce i szkolnych obowiązkach.

Ma czyste serce i brzydzi się nieskromną rozmową, książką, obrazem, zabawą.

Jest wzorem dobroci i unika sprzeczek i kłótni.

Kocha prawdę i nigdy nie plami ust swoich kłamstwem.

Jest uczynnym dla innych i brzydzi się samolubstwem.

Cieszy się życiem i stara się sprawiać radość rodzicom i otoczeniu.

Zachęca do czytania Pisma św. i katolickich książek, nie pije alkoholu i nie pali papierosów.

początek ^

--------------------------------------------------------------------------------

We Francji od 1960 r. Krucjata Eucharystyczna zaczyna działać w nowym stylu, jako nowy ruch. Za radą Jana XXIII przybiera on nazwę: Eucharystyczny Ruch Młodych. Po latach kryzysowych Ruch ten odradza się i od 1970 r. uniezależnia się od Apostolstwa Modlitwy, działając w porozumieniu z odpowiednią Komisją w ramach Episkopatu Francji. Podobnie kształtują się dzieje ERM w Belgii. Natomiast we Włoszech i Hiszpanii Krucjata Eucharystyczna przekształca się w ERM, pozostając nadal jako sekcja młodzieżowa w ramach Apostolstwa Modlitwy.

Z terenu krajów Europy ERM przenika do krajów Ameryki Łacińskiej: Meksyk, Brazylia, Kolumbia, Wenezuela, Paragwaj.

Aktualnie ERM jest ruchem międzynarodowym i obejmuje 3 miliony młodych na całym świecie.

DUCHOWOŚĆ i ZASADY ERM

Eucharystyczny Ruch Młodych jest ruchem eklezjalnym, gromadzącym dzieci i młodych, którzy razem przeżywają Ewangelię i z Jezusem chcą budować nowy świat. Ruch ten powstał jako odpowiedź na zapotrzebowanie przystosowania Krucjaty i jej zasad do dzisiejszych czasów. Można powiedzieć, że ERM jest w jakimś sensie wynikiem soborowego "aggiornamento" w dziedzinie wychowania eucharystycznego.

Eucharystyczny Ruch Młodych stawia sobie za cel:

uformować młodego człowieka na przyjaciela Jezusa

uczynić go człowiekiem, żyjącym Eucharystią

ukształtować w nim postawę apostolską

Zgodnie z założeniami formacji, ERM stawia swoim członkom zadania, związane z realizacją 4 zasad:

Czytaj Ewangelię

Żyj Mszą świętą

Kochaj bliźnich

Bądź trzynastym apostołem

Podstawą duchowości ERM jest Pismo św. a szczególnie 3 teksty:

Lk22,19-20 i J13,1-35 - Ostatnia Wieczerza
Łk24,13-35 - spotkanie Jezusa z uczniami idącymi do Emaus
J19,28-37 - przebicie Serca Jezusowego na krzyżu

początek ^

--------------------------------------------------------------------------------

W ramach przygotowań do II Kongresu Eucharystycznego w Polsce w wielu diecezjach powstały wspólnoty ERM. Praca w tych wspólnotach rozpoczęła się w roku szkolnym 1985/86 i trwa do dzisiaj.

KIERUNKI FORMACJI

Pierwszym etapem zbliżania dziecka do osoby Jezusa Chrystusa jest poznawanie Go w Ewangelii. Dzieci czytają Ewangelię, na spotkaniach pod kierunkiem animatora omawiają jej treść i wyprowadzają z niej wskazania dotyczace życia.
Wprowadzane są też coraz głębiej w tajemnicę Eucharystii, przeżywanej jako: ofiara, pokarm, obecność. Dokonuje się to przez:

poznawanie obrzędów Mszy św.

wprowadzanie w świadomy, aktywny i pełny udział we Mszy św.

wychowanie do częstego pełnego udziału we Mszy św.

nawiedzenie i adorację Jezusa Eucharystycznego

akty komunii duchowej

Ważnym zadaniem formacyjnym jest rozbudzenie życia modlitwy w dzieciach w aspekcie osobistego kontaktu z Chrystusem oraz aspekcie apostolskim, poszerzającym serce dziecka. Uczymy dzieci różnych rodzajów i form modlitwy. w sposób szczególny wychowujemy do świadomej modlitwy codziennej. Ważną rolę w życiu duchowym członka ERM odgrywa codzienne ofiarowanie dnia. Poprzez ten akt dziecko uczy się składania Jezusowi daru z siebie, ze swego życia codziennego. Stanowi to jakiś etap w wypracowaniu postawy współofiarowania, tak niezbędnej do świadomego i owocnego udziału we Mszy św. Dzięki temu ofiarowaniu wszystkie zajęcia dziecka stają się apostolskie i mogą być pomocą Jezusowi w zbawieniu ludzi. Inne konkretne zadania apostolskie są również omawiane na spotkaniach. w trosce o jak najpełniejsze życie modlitwy ukazujemy wartość modlitwy wyrażanej tekstami liturgicznymi, śpiewem, gestami a także modlitwy spontanicznej.

W celu wypracowania postaw chrześcijańskich wychowujemy dzieci do systematycznej pracy nad sobą. Na spotkaniach omawiane są z dziećmi konkretne postanowienia na najbliższy okres oraz sposób ich realizacji. Jedną z form samokontroli jest codzienny rachunek sumienia oraz prowadzenie "skarbca" czyli notatnika pracy nad sobą. Dzieci zapisują w nim hasło pracy na dany miesiąc, tematy spotkań, intencje modlitwy, postanowienia itp.

Ważnym elementem w wychowaniu członków ERM jest uwzględnienie eklezjotwórczego charakteru Eucharystii. Dzieci, przeżywając swój bliski związek z Jezusem Eucharystycznym, czują się żywymi członkami Kościoła. Kochają papieża Jana Pawła II oraz wspierają go modlitwą i ofiarą. Na miarę swoich możliwości włączają się też czynnie w życie Kościoła lokalnego. Uczymy również dzieci odpowiedzialności za rozwój i pełnienie misji Koscioła w świecie przez kształtowanie postawy otwartości i uczynności wobec każdego człowieka.

ETAPY FORMACJI

Do ERM przyjmowane są dzieci zasadniczo po i Komunii św. a wyjątkowo w okresie przygotowania do niej. Program formacyjny przewidziany jest w 2 etapach:

Formacja wstępna w celu przygotowania kandydatów i członków ERM.

Formacja ciągła, która dotyczy członków ERM.

Formacja wstępna

Przygotowanie kandydatów dokonuje w okresie 2-3 miesięcy. w tym czasie dzieci powinny poznać: genezę ERM, 4 zasady ERM oraz miejsce i rolę ERM w Kościele.

Po przebyciu tego etapu dzieci przyjmowane są na kandydatów ERM. Jako zewnętrzny znak tej przynależności otrzymują żółtą chustę. Wskazane jest, aby przyjęcie kandydatów urządzić w uroczystość Chrystusa Króla.

Przygotowanie członków trwa 6 miesięcy. Dzieci dalej poznają duchowość ERM a przez omawianie 10 haseł są wprowadzane w rozumienie obowiązków członka ERM.

Po przebyciu tego etapu dzieci przyjmowaną są uroczyście na członków Ruchu. Składają wtedy odpowiednie przeczenie i otrzymują odznakę ERM. Wskazane jest, aby uroczystość tę urządzić w święto Bożego Ciała.

Dzieci przyjęte na członków ERM nadal biorą udział w spotkaniach wspólnotowych i działają jako rycerze Jezusa Eucharystycznego.

Każdego roku w uroczystość Chrystusa Króla odnawiają uroczyście swoje przyrzeczenia.

OBOWIĄZKI CZŁONKA ERM

Codzienna modlitwa poranna i wieczorna

Częsty i pełny udział we Mszy świętej

Nawiedzenie i adoracja Jezusa Eucharystycznego

Żywa łączność z Kościołem i wspieranie Ojca Świętego

Gorliwe uczestnictwo w życiu Kościoła lokalnego

Solidność w pracy szkolnej i na katechezie

Aktywny udział w spotkaniach wspólnoty ERM

Prowadzenie systematycznej pracy nad sobą

Wrażliwość na potrzeby otoczenia

Unikanie alkoholu, tytoniu i narkotyków

FORMACJA CIĄGŁA

Program formacyjny przewiduje kurs 4-letni a jego koncepcję skrótowo wyrażają hasła poszczególnych lat:

I rok Poznaję Jezusa w tajemnicach zbawienia!

II rok Przyjmuję naukę Jezusa!

III rok z Jezusem buduję Jego Kościół!

IV rok Jestem wiernym świadkiem Chrystusa!

POZNAJĘ JEZUSA w TAJEMNICACH ZBAWIENIA

W pierwszym roku dzieci będą poznawać Jezusa poprzez głębsze wniknięcie w tajemnicę Wcielenia i Odkupienia. Czytając Ewangelię i rozważając wydarzenia związane z życiem Jezusa, dzieci mają lepiej zrozumieć Boży plan zbawienia i bardziej zbliżyć się do Jezusa, który ten plan urzeczywistnia. Specjalny akcent położony jest na prawdę, że Jezus Zbawiciel jest nam szczególnie bliski w tajemnicy Eucharystii. Nawiązanie bliskiego kontaktu z Jezusem Eucharystycznym ma pogłębić w dzieciach zaufanie do Niego jako Przyjaciela i obudzić pragnienie wychowania siebie na przyjaciół Jezusa, zaangażowanych w pełnienie Jego misji zbawczej.

PRZYJMUJĘ NAUKĘ JEZUSA

W drugim roku dzieci poznają Jezusa w Jego nauczaniu i znakach działalności zbawczej. Formacja na tym etapie ma pomóc dzieciom, aby zapragnęły sercem przyjąć naukę Jezusa jako drogowskaz dla swego życia i korzystać z Jego mocy zbawczej. Obecnie źródłem mocy zbawczej Jezusa są sakramenty święte a zwłaszcza Eucharystia. Dzieci będą się uczyć, jak z Eucharystii czerpać moc, aby w życiu codziennym kierować się nauką Jezusa.

Z JEZUSEM BUDUJĘ JEGO KOŚCIÓŁ

Formacja w trzecim roku ma na celu związanie dzieci z Jezusem, który żyje i działa w Kościele i przez Kościół. Przez czytanie Dziejów Apostolskich i poznawanie życia pierwotnego Kościoła dzieci będą umysłem i sercem doświadczać tej prawdy. Jezus dziś żyjący w Kościele potrzebuje apostołów. Każdy członek ERM ma być "trzynastym apostołem" czyli z Jezusem budować Kościół. w centrum życia Kościoła jest tajemnica Eucharystii jako źródło mocy zbawczej. Praca formacyjna ma pójść w tym kierunku, aby Eucharystia była przeżywana przez członków ERM jako pokarm nieodzowny w dziele budowania Kościoła.

JESTEM WIERNYM ŚWIADKIEM CHRYSTUSA

W czwartym roku formacji członkowie ERM będę mogli bliżej poznać postacie świętych, czyli tych chrześcijan, którzy będąc wiernymi świadkami Chrystusa, w pełni zrealizowali powołanie do świętości. w formacji młodego człowieka dużą rolę odgrywają wzory osobowe.

Będzie więc chodziło o to, aby członkowie ERM przeżyli spotkanie z poszczególnym świętym jako doświadczenie wielkiej mocy Pana oraz osobiste wezwanie do stanowczego pójścia Drogą, jaką jest nasz Mistrz Jezus Chrystus.

Ze względu na stale pogłębianie formacji eucharystycznej członków ERM, uczestnicy spotkań będą starali się odczytać miejsce i rolę Eucharystii w życiu danego świętego i wyprowadzać z tego wskazania dla siebie.

Tok spotkań

Podstawową strukturą pracy formacyjnej jest wspólnota ERM, która w miarę potrzeby dzieli się na grupy. Grupa powinna być najwyżej kilkuosobowa. w przypadku większej ilości grup w parafii warto włączyć do pracy z dziećmi w roli animatora starszą młodzież np. oazową. Osobom tym należy zapewnić pogłębioną formację eucharystyczną, o która powinien się zatroszczyć główny animator ERM na terenie parafii.

W każdym miesiącu pracy szkolnej przewidziane są zasadniczo dwa spotkania formacyjne. Jeśli dzieci mają ochotę i możliwości spotykania się częściej, można dodatkowe spotkania przeznaczyć na przygotowanie imprez, uroczystości parafialnych, na akcję charytatywną a także na rozmowy indywidualne z dziećmi.

Ważne jest, aby podczas spotkania stworzyć atmosferę otwartości, życzliwości, radości, wzajemnego zaufania. Niezbędnym elementem każdego spotkanie jest kącik radości oraz rozmowa animatora z dziećmi. Należy podejmować starania, aby każde dziecko się ośmieliło i brało w tej rozmowie udział.