Głębokie przemiany demokratyczne, których jesteśmy świadkami w ostatnich latach napawają nas jednak nadzieją i optymizmem. Wiemy, że jest to początek drogi, która nie jest łatwa, wiąże się z wieloma radościami, ale często też z krzyżem. Jednak mimo wszystko chcemy iść tą drogą, która prowadzi nas Chrystus w ruchach i stowarzyszeniach.
Dziękujemy Bożej Opatrzności za dar wszystkich organizacji pozarządowych. Dziś chcemy szczególnie podziękować Bogu w Trójcy Jedynemu za wszystkie katolickie ruchy i stowarzyszenia w Polsce, przez które dokonuje się wiele wspaniałych dzieł dla dobra wspólnego naszego społeczeństwa.
Dziękujemy naszym kardynałom, biskupom i kapłanom, siostrom zakonnym, tym którzy są z nami i prowadzą po Bożych drogach zbawienia, również w pracach ruchów i stowarzyszeń katolickich.
Niech mi będzie wolno na koniec podziękować szczególnie jednej osobie, która jest prekursorem na rzecz jedności i koordynacji działań wszystkich ruchów i stowarzyszeń katolickich w Polsce. Mam tu na myśli oczywiście O. Adama Schulza. Ojcze dziękujemy ci z całego serca za wszystko. Bóg zapłać. Obyśmy mogli jeszcze długo i owocnie współpracować. Dziękujemy ci już teraz za ten Kongres, którego jesteś pierwszym organizatorem i – można by rzec – „duszą”.
Drodzy bracia i siostry, którzy jesteście przedstawicielami ruchów i stowarzyszeń z całej Polski, w ostatnim zadaniu pragnę podziękować wam wszystkim za dotychczasową pracę i współpracę, za to że otwieracie się ciągle na łaskę wspólnego bycia w trudach i radościach. Zachęcam Was bracia i siostry, abyście z życzliwością i serdecznością podziękowali tym, do których wrócicie m.in. za to że chcą z razem z nami uczestniczyć w tej wspaniałej wiośnie zrzeszeń w Kościele, o której mówi Ojciec Święty Jan Paweł II.