16 listopada br. zmarł bp senior Bronisław Dembowski.
Asystent kościelny Rady Ruchów Katolickich w Polsce w latach 1991 – 2001. Uroczystości żałobne rozpoczną się w piątek 22 listopada. W sobotę 23 listopada po uroczystościach pogrzebowych Zmarły zostanie pochowany w krypcie biskupów we włocławskiej bazylice katedralnej.
Biskup Bronisław Dembowski urodził się 2 października 1927 r. w Komorowie, powiat Ostrów Mazowiecka. Miał czworo starszego rodzeństwa. W wieku dziesięciu lat został osierocony przez ojca. W 1942 roku jego matka i jedna z sióstr zostały rozstrzelane w obozie koncentracyjnym w Ravensbruck. Należał do Armii Krajowej. Po Powstaniu Warszawskim znalazł się w Mościcach koło Tarnowa, gdzie w 1946 roku uzyskał maturę. W latach 1946-1950 studiował filozofię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pisał pracę u profesora Tatarkiewicza. Przez rok pracował w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach jako wychowawca chłopców.
W 1950 roku wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 sierpnia 1953 roku z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był wikariuszem w par. Piastów. W 1955 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozofii KUL. W 1961 roku uzyskał doktorat w zakresie filozofii teoretycznej. W latach 1956-1992 był rektorem kościoła pw. św. Marcina w Warszawie. Od 1957 roku do 1992 roku był asystentem kościelnym KIK w Warszawie. Współorganizował ogólnopolskie duszpasterstwo niewidomych i do 1975 roku był duszpasterzem niewidomych w archidiecezji warszawskiej.
Od 1962 roku wykładał historię filozofii w ATK. W czerwcu 1969 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Rok później rozpoczął wykłady z historii filozofii w Warszawskim Seminarium Duchownym. W latach 1969-70, 1975-76 przebywał na urlopie naukowym w USA. W 1981 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 roku zwyczajnym. Od 1982 roku był dziekanem Akademickiego Studium Teologii Katolickiej, które w 1988 roku stało się PWT. W stanie wojennym przy współpracy ks. Dembowskiego przy kościele św. Marcina zawiązał się Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności. W 1988 roku brał udział w obradach tzw. Okrągłego Stołu.
W dniu 25 marca 1992 r. została ogłoszona decyzja Ojca Świętego Jana Pawła II o mianowaniu ks. Dembowskiego biskupem włocławskim, święcenia przyjął 20 kwietnia 1992 r. Jako biskup był członkiem Rady Naukowej konferencji Episkopatu Polski (KEP), Rady ds. Ekumenizmu, ds. Apostolstwa Świeckich, ds. Dialogu Religijnego, przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Niewierzącymi (1996-2004), współprzewodniczącym Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów, był nadal od 1984 roku Krajowym Duszpasterzem Odnowy w Duchu Świętym, był członkiem Międzynarodowej Rady Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej (ICCRS).
Jako biskup włocławski utworzył 16 nowych parafii, reerygował kapitułę przy kolegiacie sieradzkiej (1993), dokończył przerwany przez śmierć biskupa Jana Zaręby (1986) II Synod Diecezji Włocławskiej i promulgował jego dekrety (1994), utworzył trzy wikariaty duszpasterskie (1993) i dokonał nowej organizacji dekanatów (1994), erygował Radę Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich (1999), gościł w Licheniu Ojca Świętego Jana Pawła II (1999), przeprowadził w diecezji nawiedzenie przez figurę Matki Bożej Fatimskiej (1996) i rozpoczął nawiedzenie parafii przez obraz Jezusa Miłosiernego, złożył dwa sprawozdania ze stanu diecezji Stolicy Apostolskiej podczas wizyt ad limina (1993, 1998), zamknął proces informacyjny 108 męczenników II Wojny Światowej (1996) oraz przewodniczył uroczystościom związanym z dziękczynieniem w diecezji za ich beatyfikację (1999), a także wielu uroczystościom jubileuszowym roku 2000.
Od 26 kwietnia 2003 r. biskup Bronisław Dembowski był biskupem seniorem. Nadal jednak pełnił następujące funkcje w KEP: członka Rady ds. Ekumenizmu, współprzewodniczącego Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów oraz Delegata KEP ds. Odnowy w Duchu Świętym.
Na podstawie strony diecezji włocławskiej i KEP
