Jednym z działań apostolskich Jana Pawła II było wprowadzenie w życie soborowej wizji roli świeckich w Kościele i świecie. Głównym dokumentem, który to opisuje jest Adhortacja apostolska „Christifideles laici” o powołaniu i misji świeckich w Kościele i świecie. Adhortacja ta została nazwana przez niektórych „kartą konstytucyjną laikatu katolickiego”.
1. Styl kapłaństwa Karola Wojtyły
Karol Wojtyła, o wiele wcześniej zanim jako biskup i papież zaczął nauczać o roli świeckich, swoim stylem życia, sposobem w jaki pełnił kapłaństwo, pokazywał jakie jest miejsce świeckich we wspólnocie kościelnej. Jako młody ksiądz, zwany „wujkiem", jeździł na kajaki z przyjaciółmi, chodził z nimi po górach, itp. Podkreślają oni, że o wiele więcej słuchał iż mówił. Starał się do końca wejść w problemy świeckich, zgłębić je i przeżyć.
Moja wypowiedź będzie spojrzeniem na Ojca Świętego Jana Pawła II z perspektywy tego „daru Boga dla naszych czasów”, jakim jest życie św. Siostry Faustyny i orędzie Miłosierdzia, które przekazała. Wśród wielu tytułów, jakimi obdarzamy Ojca Świętego Jana Pawła II, jest także i ten: Papież Miłosierdzia. Podzielam przekonanie tych, którzy twierdzą, że jest to tytuł najważniejszy, tytuł, z którym Jan Paweł II przeszedł do historii papiestwa.
O świętości Sługi Bożego Jana Pawła II trudno mówić z trzech co najmniej powodów. Po pierwsze, świętość to nade wszystko szczególna, osobista relacja, jaka łączy świętego z Bogiem. Żadne spojrzenie z zewnątrz nie jest w stanie uchwycić tej intymnej więzi, jaka nawiązuje się i pogłębia w życiu świętego. Próba wydobycia wymiarów świętości człowieka świętego ma w sobie coś z niedyskrecji skazanej na niekompetencję (zwłaszcza, gdy ma o tym mówić człowiek daleki od świętości…).
Jan Paweł II nie bał się odkrywać współczesnej cywilizacji i chętnie korzystał z jej zdobyczy. Jednocześnie był człowiekiem, który tęsknił do kontemplacji, do przebywania z Bogiem, bo wiedział, że właśnie tam jest źródło naszego człowieczeństwa - mówi abp Józef Michalik w rozmowie z Beatą Zajączkowską. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski zaznacza, że beatyfikacja Jana Pawła II powinna być przebudzeniem sumień i zaproszeniem do wierności zasadom.
List Apostolski w formie motu proprio „Ubicumque et Semper” Papieża Benedykta XVI powołujący do życia Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji
Kościół ma obowiązek zawsze i wszędzie głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa. On to, jako pierwszy i najwyższy ewangelizator, zanim wrócił do Ojca w dniu swego wniebowstąpienia, nakazał apostołom: «Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem» (Mt 28, 19-20).Homilia Kard. Stanisław Ryłko podczas Eucharystii na Spotkaniu Stowarzyszeń i Ruchów Kościelnych Archidiecezji Krakowskiej, Łagiewniki, 23 października 2010
1. W życiu Kościoła, począwszy od Soboru Watykańskiego II, jesteśmy świadkami wielkiego rozkwitu stowarzyszeń i ruchów, które gromadzą ludzi świeckich świadomych swego powołania i swojej misji w świecie. Jest to niezmiernie ważny znak czasów, nad którym ciągle na nowo trzeba się pochylać, aby w pełni odczytać jego znaczenie. Sługa Boży Jan Paweł II pisał na ten temat: “W czasach najnowszych zjawisko zrzeszania się katolików świeckich ożywiło się i przybrało charakter szczególnie zróżnicowany /.../ Możemy wręcz mówić o nowej epoce zrzeszeń katolików świeckich.
Konferencja kard Stanisława Ryłki, Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Świeckich podczas Spotkanie Stowarzyszeń i Ruchów Kościelnych Archidiecezji Krakowskiej, Łagiewniki, 23 października 2010
1. Serdecznie pozdrawiam wszystkich uczestników tego Spotkania Stowarzyszeń i Ruchów Kościelnych Archidiecezji Krakowskiej, a czynię to w imieniu Papieskiej Rady ds. Świeckich, czyli tego dykasterium watykańskiego, któremu Ojciec Święty powierzył troskę o ten właśnie wymiar życia i działalności laikatu w Kościele powszechnym. Księdzu Kardynałowi Stanisławowi dziękuję za zaproszenie, które przyjąłem z wielką radością, gdyż chodzi tu o niezwykle doniosłą sprawę w życiu Kościoła w naszych czasach. Zacznijmy więc od pytania: czym jest dla nas to dzisiejsze Spotkanie? Jak mamy go przeżywać? Przede wszystkim jest ono jakąś szczególną “epifanią” czyli objawieniem Kościoła Krakowskiego w wielkim bogactwie darów charyzmatycznych, którymi Duch Święty go ubogaca.
Kontynuując analizę badań statystyczno-socjologicznych jakie zostały przeprowadzone przez Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC oraz Główny Urząd Statystyczny a zaprezentowane 12 maja 2010 r. na Uniwersytecie Kard. St. Wyszyńskiego w Warszawie podczas Konferencji Naukowej
List KEP w sprawach społecznych
O ŁAD SPOŁECZNY DLA WSPÓLNEGO DOBRA
LIST SPOŁECZNY EPISKOPATU POLSKI
Społeczna misja Kościoła – Spory społeczno-polityczne i konieczność ich przezwyciężenia – Doświadczenie solidarności – Potrzeba nawrócenia i dialogu – Refleksja nad językiem – Istota polityki – Fundamenty ładu społecznego – Ład instytucjonalny państwa – Mądrościowy wymiar polityki – Wezwanie do modlitwy i zaangażowania
Więcej…Dokument Końcowy Synodu Biskupów
„Młodzi, wiara i rozeznawanie powołania”
Wprowadzenie
Wydarzenie synodalne, które przeżyliśmy
1. „Wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy – sny” (Dz 2,17, por. Jl 3, 1). Oto, czego doświadczyliśmy podczas tego Synodu, podążając razem i słuchając głosu Ducha Świętego. Zadziwił nas On bogactwem swoich darów, napełnił swoją odwagą i mocą, by przynieść światu nadzieję.
Więcej…Konferencja Episkopatu Polski
Wytyczne pastoralne do adhortacji
Amoris Laetitia
Wstęp
Sakrament małżeństwa oraz bliższe i bezpośrednie przygotowanie do tej formy wspólnotowego życia były zawsze i nadal pozostają w centrum działań pasterzy Kościoła. Dlatego z należną uwagą i staraniem przyjmujemy posynodalną adhortację apostolską papieża Franciszka Amoris laetitia, która jest wyrazem jego zatroskania o zdrową kondycję miłości małżeńskiej w rodzinie.
Więcej…
