5. Jak wprowadzać w życie przesłanie Kongresu?

Okres wprowadzania w życie inspiracji płynących z Kongresu potrwa 3 lata. Jest to trzecia część Kongresu; pierwszą były Kongresy w poszczególnych diecezjach w latach 1998-99, drugą przygotowania w ruchach i ORRK oraz sam Kongres w 2000 roku i obecnie lata 2001-2003 na wprowadzenie w życie doświadczeń.

5.1. Na płaszczyźnie ogólnopolskiej:
- promowanie rozeznanych na Kongresie kierunków rozwoju apostolstwa oraz akcentów w formacji,
- pogłębianie pracy kongresowej poprzez utworzenie w ramach ORRK 12 Zespołów Tematycznych, które kontynuowałyby zainicjowaną przez Kongres pracę w konkretnych obszarach apostolstwa,
- postawienie większego akcentu na rozwój diecezjalnych rad Ruchów i Stowarzyszeń katolickich,
- promowanie współpracy między ruchami i stowarzyszeniami na terenie parafii.

5.2. W diecezjach
W niektórych diecezjach odbyły się już pierwsze spotkania diecezjalnych rad ruchów i stowarzyszeń, gdzie przestawiono liderom pierwsze wrażenia z Kongresu i podzielono się częściowo jego treściami.
Natomiast wydaje się słuszne, aby w najbliższych 2 latach zorganizować kongresy diecezjalne, które pogłębiłyby i dostosowałyby do lokalnych potrzeb treści II Kongresu.
Motywem przewodnim, hasłem i treścią, winno być: ruchy i stowarzyszenia katolickie na początku nowego tysiąclecia. Oprócz materiałów Kongresowych, ważnymi dokumentami inspirującymi powinny się stać List Apostolski Ojca świętego Novo Millennio Ineunte oraz inspiracje płynące dla ruchów z Dokumentów II Synodu Plenarnego.
Od strony duszpasterskiej Kongresy Diecezjalne winny się skupić na:
1) umocnieniu już istniejącej jedności i współpracy między ruchami w diecezji,
2) rozwoju współpracy między ruchami i stowarzyszeniami na poziomie parafii,
3) odczytaniu miejsca ruchów i stowarzyszeń jako organizacji pozarządowych oraz ich współpracy z władzami lokalnymi.

5.3. W parafii
Przez ostatnie lata udało się nam wypracować współpracę między ruchami na płaszczyźnie diecezji tak teraz stoi przed nami wyzwanie, jakim jest podjęcie bardziej zdecydowanej współpracy na płaszczyźnie parafii.

Nasza Rada Ruchów promuje dwa modele strukturalne takiej współpracy:
1) włączenie przedstawicieli ruchów i stowarzyszeń do Rady Parafialnej,
2) utworzenie Parafialnej Rady Ruchów i Stowarzyszeń.
Oba modele współpracy zdają już swój egzamin w parafiach, mogą występować zamiennie, lub działać oba razem współpracując ze sobą.
Parafialna Rada Ruchów może spełniać wiele ważnych zadań:
- stwarza płaszczyznę spotkania między działającymi na terenie parafii ruchami i stowarzyszeniami,
- jest miejscem współpracy między pasterzami a ruchami,
- może podejmować wspólne działania, np. organizować wspólne spotkania dla członków ruchów, podejmować wspólne projekty duszpasterskie, charytatywne, formacyjne, kulturalne dla parafian,
- może się podjąć zorganizowania Parafialnego Kongresu Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich.  

5.4. W ruchach i stowarzyszeniach
W wielu ruchach i stowarzyszeniach odbyły się już pierwsze spotkania podsumowujące II Kongres, ale też wyrażano oczekiwanie, że pełniejsze spotkania można będzie zorganizować kiedy ukażą się materiały z II Kongresu. Stąd teraz kiedy te materiały zostały wydane można zachęcić do zorganizowania bardziej pogłębionych spotkań, które by pozwoliły zapoznać się z pracami II Kongresu. Tu podobnie jak w przypadku diecezji wydaje się słuszne uzupełnienie tych spotkań o List Ojca świętego na początek nowego tysiąclecia oraz Dokumenty II Synodu Plenarnego dotyczące pracy ruchów i stowarzyszeń.
Pragnąłbym również zachęcić niektóre ruchy i stowarzyszenia do bardziej zdecydowanych działań formacyjnych i organizacyjnych, aby przygotowywać swoich członków do współpracy z innymi przedstawicielami ruchów. W wielu ruchach to już się dzieje, ale niektóre potrzebują  zachęty i zrozumienia, że tak naprawdę dopiero we współpracy z innymi charyzmatami i ludźmi poznaje się swój charyzmat i odkrywa swoją tożsamość.
Może się to dokonywać przez wspólną pracę apostolską, czy działania ewangelizacyjne, wspólne spotkania na terenie parafii. Niektóre grupy organizują wspólne święto, spotkanie nieformalne itp. Ważne jest, aby przygotować członków naszych ruchów do większego otwarcia na spotkanie z przedstawicielami innych ruchów.