Janusz Nowacki OCDS Prezes Stowarzyszenia im. Św. Rafała Kalinowskiego w Krakowie

Nie możemy nie zauważyć szerzącego się w Polsce ubóstwa. W wyniku „okrągłego stołu”, przy którym spotkała się opozycja z władzą rządzącą, przeszliśmy z gospodarki centralistycznej do systemu gospodarki rynkowej. Zakłady nierentowne upadają, inne modernizują się i zwalniają nadmiar pracowników. W Polsce oficjalnie powstaje problem ludzi bezrobotnych. Bezrobocie osiąga 20%, co daje ok. 3 mln. ludności. Ponadto, wiele zakładów zmniejsza koszty, przez zmniejszenie zatrudnienia. Płace pracowników ulegają obniżeniu. Jak wynika z badań nad rynkiem płacy i pracy; 60% ludności żyje poniżej minimum socjalnego. Ludzie ci, szukają pomocy społecznej i charytatywnej. Organizacje te powstają, w nowej sytuacji, jaka zaistniała w Polsce, starając się pomagać osobom będącym w trudnej sytuacji życiowej.

Służba ubogim jest zawsze potrzebna; domaga się jej sam Bóg, a ponieważ jest On obecny w każdym człowieku; domagają się więc jej sami ubodzy. Jak powiedział Pan Jezus; oni będą zawsze obecni wśród nas. Jeśli adorujemy Chrystusa w Eucharystii, to nie możemy zaniedbać jego „adoracji” w potrzebujących. Kończący się rok Eucharystii, był okazją do refleksji i rachunku sumienia, w tej kwestii. Potrzeba jednak, nie tylko uczestniczenia w Eucharystii, ale osobistego przeżywania jej i wynoszenia z niej ducha ofiarnej miłości, a co za tym idzie, dzielenia się nią.

 

Odpowiedź Świeckiego Karmelu na problem ubóstwa

Również Świecki Zakon Karmelitów Bosych, odpowiedział na potrzeby drugiego człowieka we współczesnym świecie, powołując Stowarzyszenie Charytatywne im. Św. Rafała Kalinowskiego. Żyjąc na przełomie XIX I XX w. św. Rafał stał się apostołem miłości i miłosierdzia służąc Bogu i ludziom przez całe życie, niekiedy w stopniu heroicznym. Biorąc za przykład jego postępowanie, członkowie Świeckiego Karmelu powołali stowarzyszenie charytatywne jego imienia.

 

Stowarzyszenie powstało na I Kongresie OCDS, który odbył się w lipcu 1994 r. w Wadowicach. Pierwszą siedzibą stowarzyszenia były Wadowice. W 1994 r. siedzibę Stowarzyszenia przeniesiono do Krakowa.

Celem stowarzyszenia, jest niesienie duchowej i materialnej pomocy ludziom starszym i dzieciom, osobom samotnym i opuszczonym, rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, oraz innym osobom potrzebującym wsparcia i opieki. Stowarzyszenie udziela pomocy materialnej około 50-rodzinom, głównie z dzielnicy, na terenie której znajduje się klasztor Karmelitów Bosych, chociaż z pomocy korzystają osoby i całe rodziny z innych dzielnic Krakowa, a nawet spoza Krakowa.

Stowarzyszenie bierze udział w europejskim programie pomocy żywnościowej najuboższej ludności Unii Europejskiej, prowadzonej przez Stowarzyszenie Bank Żywności. W ramach tego programu wydajemy, co miesiąc, w wyznaczone dni, artykuły spożywcze, makaron, ryż, mleko także, w miarę posiadania, odzież ofiarowywaną przez różne osoby.

Jesteśmy również zawsze gotowi do rozmów, z przychodzącymi osobami, udzielania porad, podnoszenia na duchu i budzenia nadziei.

Stowarzyszenie pomaga finansowo (poprzez współpracę z Urzędem Miasta Krakowa) w organizowaniu niektórych wyjazdów dzieci i młodzieży na zimowiska i kolonie, jak również wspomaga działalność świetlicy Duszpasterstwa Rodzin, znajdującą się przy klasztorze Karmelitów Bosych.

W okresie Świąt Bożego Narodzenia, przez ostatnie dwa lata, organizowaliśmy zabawę fantową dla dzieci i młodzieży, a także kiermasz ciast, z których dochód przeznaczono na rzecz ubogich.

W szczególnych przypadkach, np. zaległości finansowych za opłaty mieszkaniowe, udzielamy zapomóg ubogim rodzinom.

W latach 2001-2003 przedstawiciele Stowarzyszenia pełnili posługę w Areszcie Śledczym w Krakowie, we współpracy z księdzem kapelanem więziennym.

Zdajemy sobie sprawę ze szczupłości naszej posługi. Wszystko to, czynimy jednak w duchu miłości Boga i bliźniego, starając się, chociaż częściowo, pomóc ludziom ubogim. W miarę odpowiedzi wielu, na ten znak czasu, z pewnością można poszerzyć pole działalności i jej sposoby.